۱۳۹۸ تیر ۱۳, پنجشنبه

گرمایش زمین، به دنبال آب

گرمایش زمین

به دنبال آب

..

بازمانده های صدف ها و استخوان های دریائی در روی کوه ها نشان می دهد که در

زمان های دور، این کوه ها و دره ها زیر آب دریا بوده اند و با گذشت زمان از

هزاران سال پیش تا زمان ما، همواره سطح آب ها پائین رفته است

و خشکی ها بیشتر شده است.

از گذشته تا این زمان، آن همه آب کجا رفته است و به چیزی تبدیل شده است؟‌

یک زمانی بیشتر سطح کره زمین، زیر آب بوده است و

حالا به جای آن دریا های آب، کوه ها و دره های خشک هستند.

آیا کجا می توان سراغ ِ آن همه آب را گرفت؟

در هر صورت به هوا و آسمان که نرفته اند، هرچه که بخار آب بالا برود،‌

به صورت ابر در آمده و به صورت باران به زمین بر می گردد.

آن همه آب، به زیر زمین هم که نرفته است، آبی که به زیر زمین برود،

به صورت بخار و آب‌گرم به روی زمین بر می گردد.

پس کجا در روی زمین به دنبال آن همه آب که دیگر نیستند، به گردیم؟ 

آیا آن همه آب به چیزی تبدیل شده اند،‌ که حالا به صورت آب نیستند؟ 

.

آیا می توان گفت که در طول هزاران سال،‌ از آب با خاک، درخت درست شده

و چوب های درخت ها سوزانده شده اند و گاز کربنیک ها به فضا رفته اند؟

و از این راه آب ها یک جوری گُم شده اند؟‌

آیا با تبدیل انرژی از سوخته شدن چوب های درخت ها،‌ مقداری از اکسیژن

و هیدروژن هدر رفته و به فضا رها شده است؟

چه طوری می شود که این کم شدن آب ها را از زمان پیدایش انسان در روی

کره زمین تا به امروز،‌ توجیه کرد و برای این کمبود آب، دلیلی که با عقل

و منطق و علم جور در بیاید،‌ پیدا کرد؟ 

..

سوز

۲۷ خرداد ۱۳۹۸ -  17.06.2019